Lieve familie en vrienden,

We hebben net weer afscheid genomen van mijn zus Martine en haar vriendin Judith die bij ons op bezoek waren de afgelopen 2 ½ week. Wat heerlijk om met familie te zijn en wat fijn dat Hope haar Nederlands kon oefenen. Martine en Judith hebben Hope veel nieuwe Nederlandse liedjes geleerd en hebben haar uren voorgelezen en spelletjes met haar gespeeld, dus we missen hen erg nu ze weer weg zijn.
Jackson is terug uit Mexico. We willen jullie bedanken voor al jullie gebeden. Hij heeft geen problemen gehad met de douane. Hij heeft een geweldige tijd gehad in Mexico, waar hij een UofN workshop heeft gegeven in het memoriseren van bijbelboeken, om die vervolgens met een levendige presentatie te vertellen. Hij heeft zelf inmiddels de boeken Marcus, Jona en Ruth gememoriseerd en is bezig met het boek Esther. Hij wil de gehele bijbel uit het hoofd leren om dit te kunnen gebruiken tijdens het trainen van voormalige militanten in Nigeria in het woord van God.
Op weg naar Mexico kwam Jackson door L.A. en daar heeft hij zijn Nederlandse visum aangevraagd (waardoor hij eerst van Hawai en vervolgens ook vanuit Nigeria naar Nederland zou kunnen). In L.A. vertelde men dat Jackson waarschijnlijk geen ‘multiple entry’ zou krijgen, maar een visum voor een week en dan zou hij een nieuw visum moeten aanvragen in Kameroen. In Kameroen duurt deze aanvraag een week en dan zouden we als familie 4 tot 5 weken van elkaar gescheiden zijn. Dus na gebed hebben we besloten als familie te reizen. Dat verandert onze reisplannen dus. We gaan nu met z’n allen in oktober naar Kameroen om onze familie en vrienden daar te bezoeken, vervolgens ontvangen we het team voor de Water en Gezondheidszorg Outreach en daarna wachten we samen op de visa. Hierna zullen we naar Nigeria reizen voor de Word by Heart training. We komen zo ongeveer 25 november in Nederland aan voor een bezoek van 5 weken aan familie en vrienden. We zijn erg blij dat we nu als familie bij elkaar kunnen blijven en dat onze kinderen alvast bekender worden met Afrika, omdat we daar in de toekomst veel zullen zijn.

De outreach voorbereidingen zijn in volle gang. Drie mensen hebben al tickets geboekt, waaronder een kinderarts. We zullen samenwerken met de medische staf in Kameroen om mensen te screenen en te trainen in dorpen. We zullen ook verder gaan met het schoon water-project dat we vorig jaar begonnen zijn.
Jullie kunnen op verschillende manieren betrokken zijn bij onze outreach van 30 oktober tot 11 november:
– Bid- voor het team, onze familie, de mensen die we met de outreach hopen te bereiken, geld, spullen.
– Doe mee- je kunt mee met de outreach, stuur ons een email als je mee wilt!
– Geef- ondersteun de outreach met geld voor medicijnen, bloedtesten of voor onze familie

We zouden ook heel graag spullen voor onze meisjes lenen als we in Nederland zijn. Als je een van deze spullen zou kunnen uitlenen voor de 5 weken dat we hier zijn, dan kun je een email sturen naar thuisfrontja@gmail.com
– Winterkleding voor REJoyce, maat 74/80 en voor Hope Shekinah, maat 104
– Winterkleding voor Anneke, maat M en Jackson, maat M
– Speelgoed voor de meisjes (poppen, blokken, boeken)
– Speelkleed, box, loopspeelgoed voor REJoyce
– Hoge stoelen voor allebei de meisjes om aan tafel te eten
– Peutertafel en stoel voor Hope om aan te zitten en te spelen
– Kinderwagen voor twee
– Peuterautostoeltje
– Babybadje
– Andere dingen
Alle spullen krijg je natuurlijk terug (en het is handig om ere en stickertje met je naam op te plakken!)
Als laatste: we komen niet uit met ons budget en zouden dankbaar zijn voor giften voor onze vliegtickets, visa en maandelijkse uitgaven. Je kunt hier meer informatie over vinden op onze website of via thuisfrontja@gmail.com
Voor onze tijd in Nederland zouden we ook materiële giften kunnen gebruiken, zoals kortingsbonnen voor familieactiviteiten en voedsel voor onszelf en de kinderen.
We willen jullie bedanken voor jullie vriendschap, jullie gebeden en jullie steun. We zien er naar uit om sommigen van jullie weer te ontmoeten als we op reis zijn!

Gods zegen, De familie Ndecheck

Lieve familie en vrienden,

Hartelijke groeten en zegen aan jullie allemaal!
Wat een bijzonder nieuws dat we een koning in Nederland krijgen! Ik vind het jammer dat ik er niet bij zijn, want dit soort historische gebeurtenissen maak je niet vaak mee. Ik heb het nieuws hier een beetje gevierd met een speciaal pakketje uit Nederland, waar onder andere pure chocoladepasta, dropjes en stroopwafels in zaten! Naast mijn familie en vrienden, mis ik het Nederlandse eten het meest en deze dingen maken echt het verschil!

Het gaat goed met ons, maar het is wel erg druk.
Ik mocht pas 3 grote en 2 kleine bijeenkomsten organiseren in de afgelopen 10 dagen. Er waren ongeveer 100 gasten, vrienden en adviseurs van Loren en Darlene, mensen van andere missionaire organisaties en JmeO leiders.
Ik had nog nooit zo’n bijeenkomst helemaal alleen georganiseerd en heb er dus veel van geleerd. Het voorbereiden kostte heel veel werk, alle logistiek en de zorg voor materieel. Vervolgens moesten er natuurlijk nog mensen geregeld worden om de bijeenkomsten te begeleiden. Ik voelde me erg gezegend met het gastvrijheidsteam dat de zorg voor het eten op zich nam en allerlei taken die ik niet kan doen als ik voor Hope zorg. Ik ben bezig geweest met het maken van lijsten, updates en schema’s. Het was echt leuk om te doen en Hope genoot ervan zoveel nieuwe mensen te ontmoeten. Nu ben ik bezig om mijn normale werk weer bij te werken, want daar had ik geen tijd voor.

Jackson maakt veel vooruitgang met het memoriseren van het Marcusevangelie. Hij heeft al een paar presentaties gedaan waar hij een deel van het evangelie heeft gepresenteerd. Aan het einde van de maand moet hij het hele evangelie in een uur presenteren, woord voor woord. Bij de presentatie laten de studenten het klinken alsof het hun eigen woorden zijn. Je kunt je misschien wel voorstellen dat dit echt iets voor Jackson is. Hij is een geboren verhalenverteller en heeft een goede stem ervoor. Als we naar de supermarkt gaan (een half uur lopen) dan oefent hij onderweg. Een keer veegde hij zijn schouders af en ik dacht dat zijn schouders vuil waren geworden. Maar hij zei dat dat het deel van het dak was dat naar beneden was gekomen toen de vier vrienden de verlamde man voor Jezus naar beneden brachten. Ik hoop dat jullie een keer de mogelijkheid krijgen om hem te horen presenteren. Ik heb de seminar ook gevolgd en ik was verbaasd hoe snel je de memorisatietechniek onder de knie krijgt. Ik ben nog niet vergeten wat ik toen heb geleerd en heb de techniek pas ook op een ander schriftgedeelte uitgeprobeerd en dat lukte heel goed! Je moet de gebeurtenis echt voor je ogen ervaren en dan vertellen wat je gezien hebt.

Hope Shekinah is nu 17 maanden en ze praat veel. Ze kan communiceren in het Ngie, het Nederlands en het Engels, maar reageert ook in het Koreaans op de Koreaanse kinderen hier. Ze houdt van haar vrienden en kent al veel van hun namen.

Ze bidt nu ook voor de maaltijd en zegt dan allemaal dingen in haar eigen taaltje en eindigt met ‘amen’. Ze geniet hier echt van en vaak bidden we dan ook 2 of 3 keer voor het eten

Het gaat goed met mijn zwangerschap, alweer 25 weken! Pas geleden ging het niet zo goed: ik had een aanhoudende kramp en pijn in mijn onderbeenspieren. Er is toen een echo gemaakt, maar gelukkig was het geen bloedstolsel! De pijn is inmiddels voorbij en ik neem nu magnesiumsupplementen en eet bananen om de kramp te verminderen.

Bedankt allemaal voor jullie liefde en steun!

Gods zegen,

Jackson, Anneke, Hope en…

[Show as slideshow]