HOE IK MIJN ZOMERVAKANTIE HEB DOORGEBRACHT 😉

Psalm 115:1 Niet ons, HEER, niet ons, geef uw naam alle eer,om uw liefde, uw trouw.

Een zeldzaamheid: ik ben te vroeg voor de kerkdienst. Ik kijk naar de doorlopende powerpointpresentatie en zie een verzoek voor tijdelijk onderdak voorbij komen. Ik wijs mijn vrouw hierop. ‘Zie je dat?’ ‘Hmhm’, zegt ze, wat ja betekent bij haar. ‘Ziet dat eruit als iets wat wij zouden moeten aanbieden?’, vraag ik, terwijl ik bij mezelf denk dat we dit zeker zouden moeten doen.
‘Waarschijnlijk wel’, wat ook ja betekent als mijn vrouw het zegt. ‘We gaan wel op zoek naar Patrice na de dienst’. Tijdens de dienst werd Patrice naar voren geroepen om te bidden voor tijdelijk onderdak voor twee echtparen tijdens een komende outreach. Het is geweldig om een gebed verhoord te zien voordat het zelfs maar gebeden is! Ik kan maar moeilijk stil zitten tijdens de kerkdienst.

In de loop van die week halen we Jackson en Anneke op en beginnen we aan een weekend van evangelisatie, gebed en met elkaar delen terwijl we ook ontzettend veel lol hebben. Honderdvierenzestig van tweehonderdvierenzestig mensen kwamen naar voren om hun leven aan Jezus te geven tijdens het outreachevenement. Als ik de arena in kijk als al die mensen naar voren zijn gegaan, zie ik dat ik de meeste achterblijvers ken- christenen! Ik heb nog nooit zoiets gezien. In de tien dagen dat de groep onderweg was in de regio zijn er bijna 800 mensen tot geloof gekomen. Achthonderd! God is goed.

Dat weekend had ook op ons persoonlijk een impact. Mijn vrouw is verlost van een snoepverslaving. Dat lijkt misschien grappig, maar een cultureel geaccepteerde verslaving is nog steeds een verslaving.
Ik kreeg ook iets: een hart voor Afrika. ‘Er zijn zo ontzettend veel mensen hier die Jezus nodig hebben’, dacht ik, ‘waarom moet ik helemaal naar Afrika om er nog meer te vinden?’ Afrika doet ertoe bij God. Hij heeft mijn hart onderwezen, mijn hart geheeld, Hij heeft van mijn stenen hart een hart van vlees en bloed gemaakt en maakte dat ik de mensen in Afrika op mijn hart kreeg. Ik heb een broeder uit Afrika, Jackson, een buitenmens net als ik.

Mijn vrouw vocht de dag dat ze weggingen tegen de tranen en mislukte daarin (ik zeg niets over mezelf) maar er werden plannen gemaakt dat ze nog eens terug zouden komen. In de vrije week tussen de outreach en de terugkeer naar Kona belden ze ons en we waren bevoorrecht om hen de hele week bij ons te hebben.
Het duurde bijna de hele week om een idee te krijgen van het ontzagwekkende van Gods plan voor Calabar. Geef iemand een vis en je geeft hem voedsel voor een dag, leer iemand vissen en je geeft hem voedsel voor een heel leven, geef iemand DE Vis en hij is tot in de eeuwigheid gevoed. Deze universiteit zal generaties van christelijke vakmensen opleiden om de rijke bronnen van Afrika te gebruiken om mensen te voeden, levens te redden, het evangelie te verspreiden en glorie aan God te brengen.
En ik mag de mensen leren kennen die hard bezig zijn dit werkelijkheid te laten worden! Ik mag zelfs aan deze kant van de wereld mee helpen door mee te denken hoe de zon, de wind en de rivier voor stroom, schoon water en hoop kunnen zorgen voor de universiteit, het dorp, het ziekenhuis en de boerderij. Ik kan ook nadenken over en bidden voor de veranderingen die deze technologie brengt en de impact ervan op familie en cultuur.
Mijn vrouw en ik mogen ook Jackson and Anneke en het kind dat op komst is ondersteunen in die dingen waar zij een gave voor hebben en wij niet. Het is het antwoord op mijn gebeden dat ik meer mag betekenen in de ondersteuning van het leiden van mensen tot discipelen van Jezus dan het geven van tienden. Het is onze hoop dat we ooit in de hemel zijn met het groepje mensen die met elkaar werken aan deze visie met daaromheen een enorme hoeveelheid mensen op wie dit werk een impact heeft gehad en dat we allen God prijzen voor wat Hij heeft gedaan. Ik hoop dat je er bij bent!

Ik heb hen gisteren naar Fargo teruggebracht voor de vlucht naar Kona. Zo veel dingen om voor te bidden! Geen tranen deze keer, alleen maar vreugde over wat God aan het doen is! En ook vreugde over de mensen aan wie Jackson en Anneke persoonlijk het evangelie hebben verkondigd, vreugde over de vele bijzondere gebeden voor mij en mijn familie en veel van mijn vrienden. God sprak zo krachtig door Jackson tijdens de kerkdienst zondag dat de dominee niet eens aan zijn preek toekwam (dat gebeurt echt nooit). Twee mensen kwamen tot Jezus en velen werden gezegend! Wat een vakantie!

Ik schrijf dit allemaal, omdat God me de ontzagwekkendheid en het belang heeft laten zien van wat Hij aan het doen is en dat Jackson en Anneke hier een wezenlijke rol in spelen. Het is mijn verlangen om jullie aan te sporen om te bidden voor dit werk voor God en, als God jullie daartoe leidt, hen ook financieel te steunen, want door dit werk zullen velen zonen en dochters van onze geweldige God worden.

Een schildpad zei tegen een andere schildpad: ‘Soms zou ik aan God willen vragen waarom er armoede, hongersnood en onrechtvaardigheid is, terwijl Hij er iets aan zou kunnen doen’. De andere schildpad antwoordt: ‘Ik ben bang dat Hij mij hetzelfde zou vragen’.

Mark Bonasera, 27 juni 2011

 

Psalm 115:1 Niet ons, HEER, niet ons, geef uw naam alle eer,om uw liefde, uw trouw.