Persoonlijke update juni 2014

Tuesday 17 June 2014|Persoonlijk

Lieve familie en vrienden,

Bedankt voor alle verjaardagswensen! Ik had een hele fijne verjaardag met ons gezin. Mijn man nam ons mee uit ontbijten, we hebben wat verjaardagsboodschappen gedaan en we eindigden de dag met een zelfgemaakte pizza. Het was een mooie dag met de drie mensen waar ik het meest van houd. Als extra cadeautje zette REJoyce vandaag haar eerste tien stappen. Echt geweldig!

Ik had ook nog een bijzondere dag-voor-mijn-verjaardag viering met Darlene en Dawn, die mee op koffie trakteerden. Ik dacht dat ik naar kantoor ging, maar Dawn reed ons naar een restaurant in de stad. Ik had echt geen idee… Terwijl het normaal nogal moeilijk is om mij te verrassen. Meestal heb ik wel door dat er iets aan de hand is, maar ze hadden het zeer goed weten te verbergen. Mijn man zat ook in het complot. Hij heeft zijn best gedaan om mij zover te krijgen dat ik wat mooiere kleren aandeed in plaats van mijn alledaagse kleren- het shirt dat hij ’s ochtend nog zo mooi vond, vond hij diezelfde middag opeens minder mooi…haha Hij wilde natuurlijk dat ik er op mijn best uitzag, omdat hij wist dat er een verrassing aankwam. Heel bijzonder. Ik heb ervan genoten!!

We zijn nu de 1e verjaardag van REJoyce Zoe aan het voorbereiden op 14 juni! Ik kan niet geloven dat ze alweer 1 jaar word. De tijd vliegt! Ze leert steeds meer nieuwe woordjes en gebruikt de 1e letter van woorden om een heel woord aan te geven: M is meer, v is vogel en als ze mamamamama roept en ze krijgt geen antwoord, dan gaat ze over op papapapapa! Hahaha.

We zijn net teruggekomen van onze reis naar Nederland waar we een bijzondere tijd hadden met onze familie. De bruiloft van mijn broer en zijn vrouw was prachtig en het was fijn om daar met z’n allen bij te zijn. Judith – de beste oppas ter wereld – die ons vorig jaar met mijn zus bezocht in Hawaii, paste op onze kinderen, zodat we alles goed konden meemaken. Hope droeg de ringen in de kerkdienst. Echt een hoogtepunt voor haar. Ze zat de hele preek rustig te wachten op haar beurt. We hebben heerlijk gegeten en het was heerlijk om zoveel familie en vrienden in één keer te zien. Mijn nieuwe schoonzusje Maaike zag er prachtig uit, ze straalde de hele dag, en mijn broer zag er prachtig uit in zijn blauwe pak. Na hun huwelijksreis hebben we ook nog tijd met hen kunnen doorbrengen. Heel fijn.

Mijn zus heeft een eigen huis waar we ook zijn geweest. Ze heeft een geweldig gevoel voor inrichting, het was heel knus. We hebben samen gezellig een film gekeken, terwijl mijn ouders op de meisjes pasten.

Hope en REJoyce vonden het heerlijk bij hun opa en oma en opa en oma vonden het heerlijk met de meisjes. Ze hebben elke dag de eendjes gevoerd alsof het hun eigen huisdieren waren, ze gingen naar de kinderboerderij en oma had een zandbak gekocht waardoor de meisjes zich erg thuis voelden. Mijn vader vertelde dat toen ik jong was, dat hij toen alle kinderliedjes uit het pianoboek moest spelen van mij… 30 jaar later wil Hope dat ook. Ze wilde dat hij elke avond alle liedjes speelde en nu we weer terug zijn in Kona zingt ze alle liedjes die ze onthouden heeft. Met soms een kleine variatie: Klein, klein kleutertje, wat doe je in mijn hart?

Een hoogtepunt voor ons als familie was de vakantie die wij kregen in Nederland. We mochten in een bungalow verblijven in een mooi, bosrijk gebied in Nederland. We hadden fietsen met kinderzitjes en we hebben veel gefietst en gewandeld. Er waren veel speeltuintjes en kinderboerderijen, dus de kinderen zijn veel buiten geweest. We hebben heerlijk geslapen en zijn helemaal uitgerust en verfrist teruggekomen. Ook al reizen we om de hele wereld, we hadden nog nooit zo’n vakantie gehad en we zijn erg dankbaar aan onze vrienden die dit mogelijk maakten!

Voor Jackson was de reis naar Duitsland een hoogtepunt. Hij heeft de JmeO-campus in Bad Blankenburg bezocht en dat was erg goed en spannend. Hij heeft onderwijs kunnen geven en kunnen preken en kwam met allemaal getuigenissen terug van Gods trouw. God heeft hem op bijzondere manieren kunnen gebruiken op deze reis. We zijn aan het voorbereiden voor een langer bezoek volgend jaar.

Mijn nicht Debora komt bij ons op vakantie. We vinden het heerlijk om haar hier op de campus te hebben, zodat we haar alles kunnen laten zien wat we hier doen. Ook is het bijzonder dat ze bij de verjaardag van REJoyce is!

Dank voor al jullie liefde, gebeden en steun.

Jackson & Anneke, Hope en REJoyce

Persoonlijke update april 2014

Friday 18 April 2014|Algemeen

Lieve familie en vrienden,

Het aftellen is begonnen! Op 9 mei trouwt mijn broer met zijn verloofde en Hope Shekinah zal de ringen dragen. Ze heeft het hier elke dag over en we zijn heel blij dat we hier als gezin een onderdeel van mogen zijn. Ik herinner me de eerste bruiloft waar ik heen ging toen ik 7 jaar was. Ik was erg verbaasd dat ik geen bruidsjurk aan mocht tot ik snapte dat alleen de bruid die droeg 🙂 Mijn moeder kocht een mooie broek voor me en een roze jurkje en jasje met bijpassende schoentjes. Bijzonder wat je je allemaal kunt herinneren. We zijn dus erg enthousiast dat Hope de ringen mag dragen en we kopen ook een mooie jurk voor haar 🙂

We hebben een geweldige getuigenis rondom onze reis naar Nederland. Toen Jackson zijn visum terug kreeg van de Nederlandse ambassade bleek het een multiple entry visum! Dit is bijzonder, want we hadden begrepen dat de Nederlandse ambassade alleen single entry visa verstrekt. We hadden dus een aanvraag gedaan voor 1 maand single entry. Vervolgens gaven ze als antwoord dat het 1 jarig visum was afgewezen (die we helemaal niet hebben aangevraagd!), maar dat we wel een multiple entry voor 45 dagen kregen!! Is het niet geweldig?

Het is echt heel bijzonder, want we hadden het plan om dit meer een vakantieperiode te maken en even rust te nemen als gezin. Jackson had vorige week het idee dat hij zijn vrienden van JmeO in Groot-Brittannië moest bellen en de leider daar nodigde Jackson uit om te spreken op een conferentie in dezelfde periode. Met zijn multiple entry visum kunnen we naar Engeland gaan en ook weer terug naar Nederland!

We zijn erg bemoedigd door het visum en kijken uit naar de reis.

De laatste paar weken waren erg druk, maar niet al te stressvol. Zondagsschool is begonnen en er waren 8 kinderen afgelopen zondag. Het is mooi om te zien dat ze zo enthousiast zijn als ze binnenkomen en ze vinden het geweldig om naar de verhalen te luisteren. We zijn natuurlijk aan het voorbereiden voor pasen en Hope zei dat ze het niet leuk vond dat Jezus ‘au’ had aan het kruis. Ze vond het heel pijnlijk en ze wilde het verhaal niet nog een keer horen. We vonden het bijzonder dat ze zo bezorgd was voor onze Heer en Redder. We lezen er zelf zo snel overheen zonder echt te begrijpen hoeveel Jezus leed. En wat doen we in ons leven met de prijs die Hij betaald heeft?

Terwijl ik over pasen nadenk herinner ik me iets wat een van de leiders zei bij de bijeenkomst voor moeders. Ze zei dat als we klagen dat Gods hart breekt. En wat doet het met ons? We krijgen er een slecht humeur van en we worden er ondankbaar van. Wanneer Hij ons uitdagingen geeft, geeft Hij ons ook de kracht en de creativiteit om ermee om te gaan. Na die bijeenkomst wilde ik daar echt aan werken. Een van de eerste uitdagingen was op zondag: REJoyce werd ’s nachts ongeveer om het uur wakker. We voerden haar pap om 2 uur, we wiegden haar om 3 uur, voedden haar om 4 uur en om 5 uur viel ze tot 7 uur in slaap. Waarschijnlijk waren het haar tandjes, maar het was het echt een uitdaging om onze houding aan te passen. Ik werd om 8 uur wakker (Jackson nam haar bij zich om 7 uur) van de aanbiddingsmuziek van onze gemeente en mijn lievelingslied werd gespeeld! Ik lag daar met een glimlach op mijn gezicht gewoon God te aanbidden. Mijn man zei: we hebben het klaargespeeld! Hij was ook in een compleet tegenovergestelde houding van wat had kunnen zijn. We dankten God voor een nieuwe dag en voor Zijn genade!

Gezegend pasen!

Gods zegen

De familie Ndecheck

Persoonlijke update maart 2014

Wednesday 12 March 2014|Algemeen, Persoonlijk

Lieve familie en vrienden,

Jackson zit alweer aan het einde van de tweede maand van de vervolgstudie van Word by Heart. Hij is nu 3 focusgroepen aan het trainen en hij is bezig met het memoriseren van het evangelie van Lucas tussen de normale klassen door. Hij is dus erg druk, maar niet te druk! Dit kwartaal voelt alles in balans: werk, studie en ons gezin. We voelen ons niet te gestresst en met de kinderen gaat het ook goed.
Ik ben in januari weer begonnen als assistent voor Loren en Darlene en houd me bezig met hun planning en correspondentie. Dat doe ik vooral als de kinderen in bed liggen of als Jackson bij hen is. Het voelt als een voorrecht dat ik kan werken naast het moeder zijn. Ik leer veel van deze ervaring en van de wijsheid van Loren en Darlene. Echt een zegen!

Hope gaat alweer 8 weken naar Keiki Corner en ze vindt het helemaal geweldig. Ze heeft al veel vrienden gemaakt, kent alle liedjes en komt thuis met allerlei knutselwerkjes. Ze bidt bijna elke dag voor haar 8 klasgenootjes en dat gaat ongeveer zo: ‘die en die had een au’ en ‘die en die had geen au’.

Ze is erg beschermend als het om REJoyce gaat als ik haar meebreng naar Keiki Corner. Ze rende pas naar een vriendinnetje en zei: ‘kun je delen met REJoyce? Of wil je een time-out?’ Een kleine moeder in de dop.
REJoyce kruipt inmiddels en probeert te gaan staan. Laatst vonden we haar ín de koffietafel, waar ze in was geklommen. Dus we gaan alles weer babyproof maken. We waren vergeten dat ze ook alles op de grond ziet en in haar mond steekt: ze had een stukje chocola gevonden. Even later had ze een chocoladesnor… We willen de kinderen de eerste twee jaar zo weinig mogelijk suiker geven en al helemaal geen chocola. Maar ik denk dat ze in een paar dagen vergeten is wat ze heeft gegeten…

We zijn druk met het voorbereiden van de Word by Heart Global Track. Vijf van Jacksons klasgenoten zijn serieus geïnteresseerd om hieraan mee te doen en de plannen ontvouwen zich langzaam. Het begin van de track zal in oktober zijn. Dan zal Jackson de Word by Heart school in Kona leiden. In 2015 zullen er seminars, trainingen, presentaties, outreaches en bijbelstudies plaatsvinden over de hele wereld. Het wordt steeds duidelijker waar dat allemaal gaat gebeuren en dat maakt het allemaal heel spannend voor ons.
We zijn ons nu ook aan het voorbereiden op onze reis naar Nederland in mei. Dan trouwen mijn broer en zijn verloofde. Dat is een gebeurtenis die we niet willen missen! Dus in maart/april vraagt Jackson zijn visum aan en dan vliegen we eind april en blijven tot de trouwdag op 9 mei. Vervolgens zal Jackson zijn familie bezoeken in Kameroen en zal er een korte medische en water-outreach plaatsvinden, waar hij vorig jaar mee was begonnen. Als jullie mee willen en de laatste twee weken van mei beschikbaar zijn, laat het ons dan weten en we geven jullie de details!

Gods zegen,

Jackson & Anneke, Hope en REJoyce

Persoonlijke update januari 2014

Monday 6 January 2014|Algemeen, Persoonlijk

God is trouw

 

Lieve familie en vrienden,

 

Ik schrijf dit op 3 januari, alweer onze 5e trouwdag! Een mooie dag om terug te kijken naar hoe trouw God aan ons is geweest. We mochten in 4 verschillende landen wonen, in 8 verschillende huizen en we hebben twee prachtige dochters gekregen. We beschouwen deze tijd als bijzonder en kijken uit naar het avontuur in onze toekomst. Aan het begin van dit nieuwe jaar willen we ook stilstaan bij jullie, onze familie en vrienden, en we danken jullie voor al jullie liefde en steun.

Het is een geweldige reis met Gods trouw. Elke keer als we ontmoedigd raken of als we bezorgd zijn over onze omstandigheden, maken we weer een wonder mee als we met God wandelen. De afgelopen reis was voor ons een grote stap in geloof en God voorzag. We konden in een eigen huisje wonen in Nederland en ondanks ons drukke schema was het daardoor toch ook een tijd van rust. We willen iedereen bedanken voor alle spullen die we mochten gebruiken!

We zijn inmiddels weer in Kona. Het was een lange reis, maar de meisjes hebben het geweldig gedaan. Toen we aankwamen, konden we in een mooi huisje op de campus met twee slaapkamers. Dat is een antwoord op onze gebeden, want in ons vorige huis was alles in een kamer. Ik kijk ernaar uit om alle dozen weer uit te pakken en om dit huis tot een thuis te maken. We hebben wel wat last van jetlag, maar dat is normaal.

Jackson zit weer aan de studie en ik ga vanaf volgende week ook weer met mijn werk verder. Het is goed om onze vrienden hier weer te zien. Ik besef daardoor hoezeer dit een thuis voor ons is geworden en daar ben ik dankbaar voor. Hope praat voortdurend over de reis en over haar opa, oma, tantes en ooms en REJoyce lacht naar alle nieuwe mensen hier.

We wensen jullie een jaar overvloedig van Gods trouw.

 

Gods zegen.